ادعای یک هنرمند درباره ورود فتنه به خانه کاریکاتور/ کرونا مقصر تعطیلی دوسالانه کاریکاتور شناخته شد
تاریخ انتشار: ۹ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۲۶۱۵۱
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، خانه کاریکاتور ایران در سال ۱۳۷۵ به عنوان مجموعهای تخصصی در حوزه کارتون، زیر نظر سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران تشکیل شد. مهارتآموزی و سازماندهی کاریکاتور، کارتون و پویانمایی، پشتیبانی از کاریکاتوریستها و علاقهمندان کاریکاتور، معرفی آثار هنرمندان در ایران و جهان و همچنین برگزاری کلاسهای آموزش و نمایشگاههای کارتون و کاریکاتور از مهمترین اقدامات این خانه بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از طرفی خانه کاریکاتور ایران با همکاری مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۱ دوره نمایشگاه دوسالانه کاریکاتور تهران را برگزار کرد و به عنوان دبیرخانه دائمی این نمایشگاه شناخته شد. اما در سال ۹۶ با تعطیلی خانه کاریکاتور، پرونده دوسالانه بینالمللی این رشته هم نیمه باز ماند تا یک مسئولی بیاید و با نگاه ویژه این رویداد بلاتکلیف را سامان بخشد.
دوسالانه ای که به شش سالانه تبدیل شد
مسعود شجاعی طباطبایی کارتونیست که دبیر آخرین دوسالانه کاریکاتور در سال ۹۶ بود، در پاسخ به اینکه مانع اصلی عدم برگزاری این رویداد چه بوده است، گفت: دوسالانه کاریکاتور به شش سالانه کاریکاتور تبدیل شده است. متاسفانه مسئولین به این اتفاق بسیار ویژه که موجب قدرت گرفتن ما در عرصه بینالمللی شده بود، اهمیت نداند و در حال حاضر کارتونیستهای ایرانی آثارشان را به جشنوارههای دنیا ارسال و موفقیتهای بزرگ کسب میکنند، اما جشنواره داخلی خودمان با وجود این میزان از ظرفیتها برگزار نمیشود.
وی در خصوص نقش تعطیلی خانه کاریکاتور در تعطیلی این رویداد اظهار کرد: یک عده میخواستند خانه کاریکاتور تعطیل شود، این اتفاق هم افتاد. به یکباره دبیرخانه ثابت دوسالانهها از حیض انتفاع ساقط شد. بعد از آن، چون من هم مسئولیتی نداشتم، پیگیر این مسئله نشدم و صنفی هم شکل نگرفت که بتواند برگزاری دوسالانه را پیگیری کند. البته مدتی است که فعالیتهای این خانه دست و پا شکسته آغاز شده است، اما هیچ بودجهای برای انتشار نشریه ندارند. یک سری کلاس آموزشی برگزار کرده اند که شهریه آنها مستقیما به حساب سازمان فرهنگی هنری واریز میشود و بازگشت آن به سختی اتفاق میافتد.
مدیر سابق خانه کاریکاتور ایران در پاسخ به اینکه چرا هیچ وقت انجمن صنفی کارتونیستها در ایران تشکیل نشد که متولی امور مربوط به این هنر باشد، گفت: کاریکاتور هنر معترض و سیاسی است. اولین بار که برای تشکیل انجمن اقدام کردیم، زمان شروع مجله کیهان کاریکاتور در سال ۱۳۷۱ بود، اما در آن مقطع با این مسئله به شدت مخالفت کردند و اعتبار کارتونیستها زیر سوال رفت و امکان تشکیل انجمن صنفی فراهم نشد. بعد از آن هنرمندان هم انگیزه لازم برای تشکیل آن را نداشتند و گمان کردند خانه کاریکاتور میتواند تمام هماهنگیهای لازم را انجام دهد.
وی با بیان اینکه هنوز هم گمان میکنم که خانه کاریکاتور از دست نرفته است، ادامه داد: خانه کاریکاتور پایگاه استراتژیک بود به طوری که روزنامه جروزالم پست اعلام کرده بود که در نظام جمهوری اسلامی، هرسال میلیونها دلار برای نابودی اسرائیل توسط خانه کاریکاتور هزینه میشود. اما عدهای گفتند که نگاه این خانه به سبب مسابقات ضد صهیونیست که برگزار میشد ایدوئولوژیک است، عدهای هم با اشاره به رزمنده و بسیجی بودن من اعتقاد داشتند که نگاه خانه کاریکاتور نظامی است. اما کدام یک از رویدادهای این خانه با نگاه نظامی برگزار شد؟ حتی اگر اینگونه هم باشد افتخار میکنیم که برای نظام کار کرده ایم.
مسئولین سازمان فرهنگی هنری پاسخگو باشند تا در لیست سیاه بین الملل قرار نگیریم
مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری با انتقاد به عملکرد سازمان فرهنگیهنری در بلاتکلیف گذاشتن دو جشنواره کارتون با موضوع معضلات شهری و پسماند، اظهار کرد: ما با هماهنگی سازمان فرهنگیهنری فراخوان دو مسابقه بینالمللی با محورهای شهری را منتشر کردیم و بسیاری از هنرمندان هم اثر ارسال کردند، اما تکلیف این جشنوارهها مشخص نشده و هیچ یک از آقایان زندوکیلی به عنوان معاون هنری و یا آقای امرودی به عنوان رئیس سازمان، پاسخگوی این بلاتکلیفی نیستند. به سبب اینکه من دبیر جشنواره بودم باید پاسخگوی هنرمندان باشم. حتی تهدید شده ام که در لیست سیاه قرار خواهم گرفت، اما این مسئله کوچکترین اهمیتی برای دوستان سازمان ندارد و یک اتفاق بسیار تلخ است که ما دو مسابقه را اعلام کردیم، اما آنها نمیتوانند پاسخگو باشند. حتی روزهای سه شنبه بین ساعت ۱۰ تا ۱۲ که زمان پاسخگویی عمومی است هم نمیتوانم با مدیران سازمان ارتباط برقرار کنم.
این کارتونیست در پاسخ به اینکه آیا به نظر شما پررنگ بودن وجه سیاسی فعالیتهای شما بر ایجاد این فاصله تاثیر گذاشته است یا خیر، اظهار کرد: بهتر است بگوییم این جریان را پررنگ کردند و فتنه سر از خانه کاریکاتور درآورد.
پاسخ شجاعی طباطبایی را داده ایم
علیرضا زندوکیلی معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در پاسخ به ادعای شجاعی طباطبایی درباره بلاتکلیف ماندن دو جشنواره در این سازمان گفت: او به صورت شفاهی با چند تن از مسئولین که الان هم در بدنه سازمان نیستند برای این جشنوارهها صحبت کرده بود، در حال حاضر هیچ تکلیفی بابت این برنامهها بر گردن ما نیست و با ارائه مستندات هم به این موضوع پاسخ دادیم. از طرفی او جوایز را بر حسب دلار در نظر گرفته بود که با توجه به وضعیت سازمان فرهنگی هنری برگزاری این جشنواره هیچ توجیه مالی ندارد.
وی با اشاره به ۲ دهه حضور این هنرمند به عنوان مدیر در خانه کاریکاتور ادامه داد: او در این مدت سایت ایران کارتون را راه انداختند و علی رغم پرداخت هزینه آن توسط سازمان، امتیاز این سایت را از آن خود کردند و بعد از رفتنشان از خانه کاریکاتور این سایت هم برای سازمان از کار افتاد.
این مقام مسئول درباره برگزاری دوسالانه کاریکاتور گفت: در حال حاضر تمامی فعالیتها به دلیل شرایط کرونا و وضعیت مالی بلا تکلیف هستند.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: دوسالانه کاریکاتور هنرهای تجسمی خانه کاریکاتور دوسالانه کاریکاتور سازمان فرهنگی هنری خانه کاریکاتور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۲۶۱۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاسخ سفیر ایران به ادعای نخستوزیر دانمارک/ به نسلکشی واکنش نشان دهید
به گزارش خبرآنلاین به نقل از ایسنا نامه سرگشاده افسانه نادی پور به مته فردریکسن نخست وزیر پادشاهی دانمارک منتشر شد که به شرح زیر است:
فرصت را غنیمت شمرده به اظهارات منتسب به سرکار عالی مبنی بر «ایستادن ایران در سمت اشتباه تاریخ» پس از پاسخ تلافیجویانه مشروع ۲۵ فروردین ۱۴۰۳ ( ۱۳ آوریل ۲۰۲۴) نیروهای مسلح ایران به حمله اسرائیل به سفارت ایران در سوریه پاسخ میدهم.
احتراما، یادآور میشوم که روز دوشنبه ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ (اول آوریل ۲۰۲۴) در حمله اسرائیل به اماکن دیپلماتیک ایران در دمشق تعداد زیادی، از جمله هفت مستشار ارشد نظامی ایرانی که برای مشاوره به دولت سوریه در مبارزه با گروه تروریستی داعش در این کشور حضور داشتند، کشته شدند.
با توجه به مصونیت اماکن دیپلماتیک بر اساس قوانین بینالمللی و کنوانسیونهای دیپلماتیک، ایران انتظار داشت که حمله اسرائیل به اماکن دیپلماتیک از سوی همه کشورها، بویژه آنهائی که در ارتباط با احترام به حقوق بینالملل خود را پیشتاز میپندارند، و مهمتر از همه توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد، محکوم شود.
مایه تاسف است که برخی از کشورها، اگرچه به طور مستمر خواستار خویشتنداری و کاهش تنش «برای جلوگیری از گسترش درگیری» بوده اند، اما حمله اسرائیل که دقیقاً مغایر با فراخوانها برای خویشتنداری، و تعمدا به قصد فراگیر کردن جنگ در منطقه با کشاندن ایران به جنگ با متحدان اسرائیل، بخصوص ایالات متحده آمریکا، به منظور منحرف کردن توجه از جنایات جاری اسرائیل در غزه بود، را محکوم نکردند.
ایران با قصد پرهیز از افتادن در این تله اسرائیل، در حالی که با سازمان ملل و سایرین در حال گفتگو و تعامل بود، بمدت ده روز حداکثر خویشتنداری را از خود نشان داد. در نهایت، و در پی عدم واکنش از سوی شورای امنیت سازمان ملل به دلیل مخالفت برخی از اعضای دائم این شورا، برای کشور من هیچ گزینه ای جز اعمال حق ذاتی دفاع از خود، براساس ماده ۵۱ منشور ملل متحد، در مقابل نقض حاکمیت آن توسط اسرائیل باقی نمانده بود.
همچنین باید در نظر داشت که پاسخ ایران سنجیده، محدود، با اجتناب عمدی از اهداف غیرنظامی یا اقتصادی بود و تنها دو پایگاه هوایی را که در حمله به بخش کنسولی سفارت در دمشق شرکت داشتند را هدف قرار داد.
با توجه به موضعگیریهای مثبت مقامات دانمارکی، از جمله سرکار عالی، در مورد نیاز مبرم برای رعایت حقوق بشر، انتظار می رفت که واکنشی نسبت به جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و نسل کشی در غزه و سایر نقاط فلسطین اشغالی صورت گیرد. تصاویر زنده از غزه که نشان دهنده فجیعترین ظلم - مرگ، ویرانی، گرسنگی و انسانیت زدائی – بویژه علیه زنان و کودکان، که وجدان جهان را به لرزه درآورده است، نه تنها شایسته محکومیت، بلکه سزاوار فریاد و نهیب اعتراضی است. متأسفانه، از هیچ یک از کسانی که خود را در سمت درست تاریخ میپندارند، چنین موضعگیری دیده نشده است.
بر اساس آمار روزآمد، در حملات اسرائیل به غزه از ۷ اکتبر، حداقل ۳۵۰۰۰ فلسطینی، دو سوم آنها زن و کودک، کشته و ۷۸۰۰۰ نفر زخمیشده اند. هزاران نفر مفقود هستند که گمان می رود زیر آوار مدفون شده اند، نزدیک به ۳۰۰۰۰ کودک، تعداد زیادی از آنها با جراحات ماندگار و ابدی، یتیم شده اند و بسیاری از آنها بستگانی هم برای مراقبت از خود را ندارند. ۳۸۰۰۰۰ واحد مسکونی، ۴۱۲ مدرسه و دانشگاه، ۵۵۶ مسجد، سه کلیسا و ۲۰۶ اماکن باستانی و میراث فرهنگی، و همچنین ۳۲ بیمارستان و ۵۳ مرکز بهداشتی تخریب شده اند، اما، دریغ از یک کلمه محکومیت از جانب کسانی که "در سمت درست تاریخ ایستاده اند"!
این یک واقعیت زندگی است که کشتار و ویرانی برای هیچ یک یا هیچ ملتی صلح و امنیت به ارمغان نخواهد آورد. بر اساس گزارش سازمان ملل، تنها در غزه، ۱۹۰۰۰ کودک یتیم شده اند که بستگانی هم برای مراقبت از خود ندارند. آنها چه نقشی در درگیریهای چند دهه گذشته داشته اند؟ اگر این بچهها از ادامه کشتار در غزه جان سالم بدر برند، چه انتظاری باید از آنها داشت؟ از دیگرمردم آنجا، پیر و جوان، که در تمام طول عمرشان جز اشغال، سرکوب و تسخیر و مقهورسازی چیزی ندیده اند، چه انتظاری باید داشت؟
خانم نخست وزیر!
اغلب گفته میشود که "حقیقت اولین قربانی جنگ است". اولاً، این یک جنگ نیست، یک حمله وحشیانه یک طرفه به جامعهای محصور شده و بی دفاع، عمدتا زنان و کودکان، به قصد ریشه کن کردن آنهاست. ثانیاً، اینجا نه که حقیقت، بلکه انسانیت است که قربانی شده است. حقیقت آشکار، و همان چیزی است که جهان با وحشت شاهد آن است و آن چیزی نیست جز جنایات علیه بشریت، بی سابقه در عصر حاضر و گذشته، که به طرز بیرحمانهای علیه غیرنظامیان بیگناه در حال وقوع است.
درخواست آتش بس، اما عمل نکردن به آن، دادن کمکهای غذایی، اما مخالفت نکردن با تحویل سلاح به اسرائیل برای بمباران کامیونهای مواد غذایی، نهایت تناقض اخلاقی است. عدم محکومیت این جنایات، از جمله، به اسرائیلیها کارت سفید و اختیار تام میدهد تا به کارزار نسل کشی و پاکسازی قومی غزه ادامه دهند.
بیم آن می رود که ادامه بی رویه این نسل کشی عواقب گسترده ای را نه تنها برای مردم باقی مانده غزه، بلکه برای منطقه و به تبع آن برای کل جهان در پی داشته باشد. بنابراین، بر همه دولتها، سیاستمداران، افراد صاحب نفوذ و مردم واجب است که برای توقف این قتل عام به شدت، معنادار و مؤثر تلاش کنند. چه تعداد بیشتر باید کشته شوند و چه میزان ویرانی بیشتر باید به بار آید تا متحدان اسرائیل در سمت درست تاریخ بایستند و پایان دادن به مرگ و ویرانی در غزه را خواستار شوند؟
نخست وزیر در مصاحبهای تلویزیونی گفته بود که ایران درباره پاسخ به رژیم صهیونیستی، طرف اشتباه تاریخ ایستاده است و نقش مخرب در خاورمیانه دارد.
311311
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901536